نگه داشت پذیری و تغییر پذیری (Maintainability & Updateability)

نکاتی ساده اما کاربردی

موضوعی که می خواهم در مورد آن بنویسم بیشتر به بحث خطایابی نزدیک است . همه برنامه نویسان با این مشکل روبرو هستند که هر نسخه از نرم افزار که ارایه می دهند ، ممکن است باگهایی داشته باشد ، که باید آنها را اصلاح کرد و نسخه جدیدی ارایه دهند .اما در فرآیند دیباگ نرم افزار و انتشار مجدد آن نکاتی وجود دارد که باید به آنها توجه کنیم . سعی می کنم به مهمترین این نکات اشاره کنم.

1-سعی کنید یک بانک اطلاعاتی از توابع برنامه خودتان داشته باشید . مثلا

نام تابع  --پارامترهای ورودی ---اهداف تابع ---مقادیربازگشتی ---و از همه مهمتر نحوه ارتباط این تابع با توابع دیگر ،

فایده این کار در این است که اگر خواستید تابعی را تغییر دهید . متوجه خواهید شد که این تابع با چه توابع دیگری در ارتباط است . و در نتیجه عملکرد تغییر را کنترل می کنید .

2-نمودار کلاسها و ارتباطات بین آنها

علاوه بر توابع ، شما باید دقت کنید که ارتباط کلاسهای شما چگونه است . اگر کلاسی دچار تغییر شد ، کدام کلاسهای دیگر نیز باید تغییر کنند.

3-حفظ و نگه داری نسخه های قبلی

حتما قبل از هر تغییر در سورس نرم افزار حتما و حتما از آن پشتیبان بگیرید . همچنین اگر از ابزارهای کنترل سورس استفاده نمی کنید . می توانید یک راه حل ساده برای تمایز نسخه های برنامه استفاده کنید ، شما در عنوان صفحه اصلی برنامه می توانید شماره نسخه را وارد کنید

4-مدیریت خطاها

حتما با دستورات کنترل خطاها کار کرده اید . هر جا که خطایی در برنامه ایجاد شد یک پیغام نمایش می دهد. برای اینکار شما برای هر خطا یک کد یا شماره اختصاص دهید تا به هنگام مشاهده آن پیغام ، براحتی بتوانید محل وقوع خطا را پیدا کنید .