راستش نمی خواستم در مورد مسایل غیر فنی مطلب بنویسم اما اخیرا بدلیل شرایط کاری مجبور شدم که چند مطلبی بنویسم

حقیقتش هر برنامه نویس برای انتخاب شغل و ورود به بازار کا ر 3 راه  در پیش دارد1-دوست و آشنا 2-از طریق آگاهی 3-گرفتن پرو‍‍ژه

برنامه نویسان اگر بتوانند از طریق دوست و آشنا به جاهایی معرفی شوند و کار پیدا کنند ، خیلی بهتر می توانند حق خود را بگیرند . حداقل با اعتبار معرف خود می توانند به جایی برسند . این دسته اگر بخواهند از طریق آگاهی روزنامه یا غیره کار پیدا کنند احتمال رسیدن به حقشون را کم می بینم ، چون هر چقدر حرفه ای باشی ، باز هم طرف استخدام کننده به شما اطمینان ندارد و البته حق دارد ، چون نمی تواند ریسک کند . اما اگر شما پروژه ای را گرفتید تازه مشکل شما شروع میشه

متاسفانه قشر برنامه نویس ، بدلیل نوع کار ، مجبور است که فقط فنی فکر کند ، در حالی که فعالیت در بازار کسب و کار ایران ذهنیتی دیگر می طلبد . اکثر برنامه نویسان به هنگام گرفتن پروژه غافل از یک مور حیاتی می شوند و آن هم  ، چگونه حق خود را دریافت کنند .

حقیقتش پاسخ این سوال را بنده بعد از چند سال هنوز نتوانستم پیدا کنم ، اما اگر بی ادبی نباشد ، با عرض شرمندگی باید بگویم که باید از روشهای ش ر خ ر ی استفاده کرد . و این خود جای تاسف است .

مشکلی دیگری که اکثر برنامه نویسان در این حالت با آن مواجه می شوند نحوه قرار داد پشتیبانی است . متاسفانه امروزه بدلیل نبود فرهنگ استفاده از نرم افزار ، مشتریان تصور می کنند که پشتیبانی یعنی خدمات نوکری رایگان ، علاوه بر این اکثر مشتریان تصور می کنند که نرم افزار تحت هیچ شرایط نباید دچار مشکل شود ، علاوه بر آن اگر هم نرم افزار دچار مشکل شد ، پس حتما اشکال از شرکت است که باید رایگان برطرف کند .

مثلا موردی که بنده با آن مواجه شدم خرابی پرینتر یا خرابی مانیتور یک مشتری بود که خرابی سخت افزار را بخاطر استفاده از نرم افزار فلان شرکت می دانست . خوب این یک واقعیت است و متاسفانه بدلیل نبود سواد از این اتفاقات زیاد دیده ام

چیزی که امروز بهش رسیدم ، آن است که بد نیست دوستان برنامه نویسی که دنبال گرفتن پرو‍ژه هستند یه مقداری روانشناسی و از همه مهمتر بازاریابی را فرا بگیرند ، در کنار آن این مثل را فراموش نکنند که با تولید هر نرم افزاری در حقیقتش شما می شوید مادر آن نرم افزار و باید تمام بدبختیهای مربوط به آن را تحمل کنید .

البته در گرفتن پروژه اگر شما گروهی داشته باشید مسلما فشار ، خواهد شکست و شما مجبور نخواهید شد که همه کار را خود انجام دهید

شدیدا توصیه می کنم در گرفتن پروژه ها دور اندیشی کنید و آینده را ببییند ، شاید برخی پروژه ها از نظر مالی نظر شما را جلب کند اما در دراز مدت زمان و وقت شما را تلف کند و جز پشیمانی چیز دیگری عاید شما نخواهد کرد

اما بخش دیگر سخن من با شرکتها و سازمانهایی است که برنامه نویسان را استخدا م می کنند

1-سازمانها و ادرات غیر کامپیوتری : در اینگونه سازمانها معمولا واحدی به نام رایانه و شاید فناوری اطلاعات وجود داشته باشد

اغلب این مکانها از برنامه نویس توقع آچار فرانسه بودن دارند ، مثلا ازشما می خواهند اگر نرم افزار شرکت که از جای دیگری خریده اند دچار مشکل شد حتی با نداشتن سورس و مستندات شما باید بتواند مشکل آن را بر طرف کنید

اگر شبکه یا سرور مشکل دارد باید برطرف کنید و در نهایت سایت شرکت را راه اندازی کنید و پشتیبان باشید

به عبارتی دیگر در این جور مکانها شما تکنیسین سخت افزار و شبکه و پشتیبان نرم افزار و سایت هستید خوب شما تصور کنید شاید هم از شما بخواهند ،آبدارچی هم باشید ، بعید نیست !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

2-شرکتهای کامپیوتری

 اغلب این شرکتها خصوصی هستند ، برخی بزرگ و بعضی کوچک ، بستگی به تواناییهای مدیریت و سرمایه و غیره دارد

اما مشکل اکثر این شرکتها مدیریت منابع انسانی است ، این شرکتها اغلب توسط افراد فنی تشکیل شده است که از نظر امور ادرای و مدیریت منابع انسانی دارای ضعف است . مثلا در جایی توقع دارند شما مثل یک دستگاه از صبح تا شب فقط کار کنید ، و اصلا به فکر خانواده ، تفریح ، مرخصی ، استراحت و غیره نباشید ، آنقدر تعامل سخت هست که این شرکتها دایم در حال جذب نیرو هستند علاوه بر این شرایط محیط کار جالب نیست مثلا در یک اتاق کوچک چندین نفر را پشت میزهای کوچک جمع کردن و از طرف دیگر این اتاق حتی پنجره هم نداره که برنامه نویس بدبخت حداقل رنگ آفتاب را ببینه ،

این شرکتها  اگرچه فکر می کنند که شرایط خوبی برای برنامه نویس فراهم کرده اند اما در واقع برنامه نویس، خود را در جهنم می بیند لذا در اولین فرصت به فکر فرار کردن است

توصیه من به اکثر دوستانی که شرکت نرم افزاری دارند یا می خواهند شرکت راه اندازی کنند این است ، که خواهشا در مورد مدیریت منابع انسانی و روانشناسی و رفتار شناسی حتما مطالعاتی داشته باشید ، چرا که مهمترین سرمایه شرکتهای نرم افزاری نیروهای انسانی هستند . اکثر شرکتها بدلیل از دست دادن نیروهای خود دایما در حال جذب نیرو هستند که اینکار باعث تاخیر پروژه ها می شود ، علاوه برآن هر نیروی جدیدی که به شرکت می آید تا بخواهد خود را با شرایط و نحوه کار آن شرکت تطبیق دهد حداقل 2 ماه زمان لازم دارد.

با تشکر